Jednym z pięciu zmysłów, które są potrzebne człowiekowi do normalnego życia jest słuch. Mówiąc o słuchu kojarzymy go z częścią zewnętrzną czyli małżowiną uszną, której wygląd i kształt często bywa powodem różnych frustracji lub też dumy. Ale małżowina uszna to tylko jeden z elementów złożonego narządu, który dzielimy na 3 odrębne elementy, współpracujące ze sobą. Są to:
l. Ucho zewnętrzne – które składa się ze wspomnianej małżowiny usznej i przewodu słuchowego zewnętrznego.
2. Ucho środkowe – tworzone przez błonę bębenkową, kosteczki słuchowe.
3. Ucho wewnętrzne tworzy go błędnik kostny, który składa się z 3 półkolistych kanałów, przedsionka i ślimaka; wewnątrz którego znajduje się także błędnik błoniasty zbudowany z 3 półkolistych kanałów błoniastych, łagiewki, woreczka i ślimaka błoniastego, w którym na błonie podstawnej jest umieszczony narząd Cortiego.
Przedstawiono jedynie ogólny zarys niezwykle złożonej budowy ucha, aby zrozumieć trochę mechanikę jego funkcjonowania. Małżowina uszna podobnie jak radar wyłapuje fale dźwiękowe przenoszone przez drgające powietrze, które dalej przewodem słuchowym zewnętrznym dostają się do błony bębenkowej, wprawiając ją w ruch przenoszony na młoteczek, z kolei ten przekazuje te drgania dalej na kowadełko i strzemiączko. Następnie za pomocą okienka owalnego drgania dostają się do ucha wewnętrznego, gdzie są przetwarzane na impulsy nerwowe, docierające do ośrodków słuchowych w korze mózgowej tworzą doznania słuchowe.
Jak wynika z opisu narząd słuchu jest wyjątkowo delikatny, z rzadka przez nas zauważalny i traktowany często nieodpowiednio a niekiedy nawet dość brutalnie. Czasami dłubiemy w uchu jakimiś patyczkami, zapałkami, bywa że i drucikami, grzebiemy w nim naszymi brudnymi palcami aby zlikwidować swędzenie, wystawiamy na zimne powietrze, wiatry, przewiewy, narażamy na nadmiemy hałas słuchając za głośno muzyki. Najczęściej młodzież, ale nie tylko robi w małżowinie dużą ilość dziurek umieszczając tam przeróżne ozdoby, bywa, że za ciężkie i doprowadzające do jej uszkodzenia.
Urazy małżowiny
Małżowina uszna może ulec wielu innym urazom: odmrożeniom, oparzeniom, skaleczeniom. Wykonujemy wtedy czynności takie jak przy skaleczeniach zewnętrznych, stosownie je opatrując. Od uderzenia, zwykle u bokserów może powstać niebezpieczny krwiak. Nacina się go usuwając zebraną tam krew i zakłada opatrunek. Uderzenie pięścią czy nawet mocniejsze spoliczkowanie jak i nadmierny hałas mogą doprowadzić do pęknięcia błony bębenkowej, powodującego nagły ból, osłabienie słuchu, krwawienie. Innym powodem uszkodzenia błony bębenkowej może być ciało obce, które wpadło do przewodu słuchowego, jego głęboka penetracja jakimś przedmiotem lub patyczkiem, a najczęściej stany zapalne ucha mogące występować zarówno w uchu zewnętrznym jak i w uchu środkowym.
Zakażenie bakteryjne lub grzybicze
Najpowszechniejszą przyczyną zapalenia ucha zewnętrznego jest infekcja bakteryjna lub grzybicza spowodowana czynnikami zewnętrznymi, skaleczeniami, zadrapaniami lub kąpielami w zanieczyszczonych wodach. Może to być zapalenie miejscowe, powodujące niewielkie ogniska zapalne, lub mieć charakter rozległy, obejmując cały obszar zewnętrznego przewodu słuchowego, doprowadzając do powstawania obrzęku i zmniejszenia światła przewodu słuchowego, niekiedy jego zatkanie, zaczerwienienie skóry, wysięki ropne. W tym przypadku leczenie naturalne jest niezwykle pomocne i daje dobre efekty.
Sposoby kuracji
I. Do 1 łyżki letniej wody o temperaturze ciała dodajemy 20 kropli nalewki bursztynowej. Otrzymanym roztworem płuczemy ucho np. za pomocą kroplomierza. Należy to robić dwa, trzy razy dziennie.
II. Przygotowujemy mieszankę z następujących składników. Wszystkie składniki w równych ilościach:
1. Ziele krwawnika
2. Liść szałwii
3. Kwiat nagietka
4. Ziele tymianku
5. Koszyczki rumianku
Do pełnej szklanki wrzątku wsypujemy 1 łyżkę mieszanki, ciągnąć nie gotując około 10 minut, przecedzamy letnie przez wyjałowioną gęstą flanelkę, Płuczemy ucho 2 razy dziennie, rano i wieczorem. Można także w przygotowanym odwarze zamoczyć kompres apteczny, lekko wycisnąć i wykonać okład na ucho.
III. Nabieramy na czubek łyżeczki niewielką ilość maści propolisowej 3 lub 7 %, umieszczamy w małym słoiczku lub innym naczyniu, a następnie zanurzamy je w ciepłej wodzie, tak, aby maść nabrała konsystencji płynnej. Wpuszczamy do ucha 2 razy dzienne rano i wieczorem po kilka kropli o temperaturze ciała. Osoby uczulone na propolis tej kuracji stosować nie mogą.
IV. Srebro koloidalne – 1 łyżkę srebra ogrzewamy do temperatury ciała, płuczemy przewód słuchowy 2 razy dziennie.
Zapalenie ucha środkowego
Ropne zapalenie ucha u dorosłych może być wywołane zapaleniem zatok, zapaleniem nosogardła, powikłaniami po anginie, grypie, nieżytem nosa, nie wyleczonymi chorobami górnych dróg oddechowych oraz innymi czynnikami zakaźnymi. Zapalenie o cechach wysiękowych i charakterze nieżytowym jest prawie zawsze następstwem raptownych zmian ciśnienia atmosferycznego. Częściej miewają to ludzie dłużej przebywający pod wodą, nurkowie, płetwonurkowie, osoby przebywające w kesonach, wyczynowcy próbujący bez sprzętu schodzić na znaczne głębokości, osoby latające często samolotami, pracujące przy sprężonym powietrzu.
Zapalenie to najczęściej przechodzi samoczynnie po jakimś czasie bez poważniejszych następstw. Można stosować uprzednio przedstawioną terapię. Objawami zapalenia ropnego jest wzrost temperatury ciała, niedosłuch, ból. W drugiej fazie wysoka gorączka, ból pulsujący w rytmie tętna, obejmujący także skronie oraz całą czaszkę. W trzeciej fazie następuje przedziurawienie lub pęknięcie błony bębenkowej, spowodowane ciśnieniem nagromadzonej w jamie bębenkowej masy wysiękowej. Wydostaje się ona na zewnątrz przewodem słuchowym dając ulgę choremu, ustępuje ból, gorączka i inne objawy. Po jakimś czasie powraca słuch, szczelina w błonie bębenkowej najczęściej zarasta.
W medycynie naturalnej do leczenia zewnętrznego przydatne będą metody opisane w powyższym przykładzie. Ponadto zalecany jest olej rokitnikowy, wyciąg olejowy z nagietka lub dziurawca – stosować 2 razy dziennie, wkraplając po kilka kropli do ucha, lub zakładać nasączone nimi waciki (używać oddzielnie, nie razem).
Wyciąg olejowy z nagietka – Do naczynia wsypujemy 2 szklanki świeżych płatków z kwiatów nagietka, zalewamy olejem roślinnym, na przykład z pestek winogron, tak by były całe przykryte. Naczynie wkładamy do większego naczynia z wodą, po zagotowaniu wody w większym naczyniu zmniejszamy ogień i ciągniemy tak, by woda nie wrzała przez 1 ½ godziny, zostawiamy do ostygnięcia. Czynność tą powtarzamy jeszcze dwa, trzy razy, aż olej zabarwi się na żółto – pomarańczowo, następnie wyciskamy przez gazę lub flanelkę, rozlewamy do małych słoiczków lub buteleczek i umieszczamy w lodówce. Jest on także doskonałym środkiem na dolegliwości skórne, błony śluzowe, skaleczenia, drobne rany, oparzenia słoneczne lub termiczne. Można w tym przypadku zmieszać go z maścią Dermosan.
Wyciąg olejowy z dziurawca – Według starego przepisu bierzemy 50 g świeżych kwiatów dziurawca wsypujemy je do naczynia, zwilżamy odrobiną wódki, lub lepiej nawet spirytusu, około 1 -2 łyżek i zalewamy 200 g oleju roślinnego. Ogrzewamy w kąpieli wodnej, jak w podanym powyżej przykładzie, często mieszając, przez 2 – 3 godziny, odstawiamy następnie do wystygnięcia. Czynność tę powtarzamy przez kilka dni, aż olej stanie się wyraźnie czerwony, przecedzamy przez płótno lub gęstą gazę do buteleczek lub słoiczków, przechowujemy w chłodnym miejscu. Można go także używać w owrzodzeniach żylakowych, bielactwie, skaleczeniach, oparzeniach itp.
Istotny element leczenia to zioła do stosowania wewnętrznego o działaniu przeciwzapalnym, przeciw drobnoustrojowym i powlekającym.
I.
1. Ziele krwawnika
2. Ziele skrzypu
3. Liść maliny
4. Liść poziomki
5. Liść jeżyny
6. Liść orzecha włoskiego
7. Korzeń lukrecji
8. Korzeń łopianu
9. Ziele rdestu ptasiego
10. Kłącze pięciornika
11. Ziele tymianku
Wszystkie składniki starannie mieszamy, do szklanki wsypujemy jedną łyżkę mieszanki i zalewamy wrzątkiem, odstawiamy na 20 minut. Pijemy 3 razy dziennie, 30 minut przed jedzeniem, przez okres 7 dni.
II.
1. Kwiat bzu czarnego
2. Kwiatostan lipy
3. Kwiat pierwiosnka
4. Kora wierzby
5. Liść babki lancetowatej
6. Ziele jemioły
7. Ziele tymianku
8. Koszyczek rumianku
9. Porost islandzki
10. Ziele szanty
11. Ziele krwawnika
Do szklanki wsypujemy 1 łyżkę przygotowanej mieszanki, zalewamy wrzątkiem i odstawiamy na 20 minut. Pijemy 3 szklanki dziennie, pół godziny przed jedzeniem przez następny tydzień. Leczenie można powtarzać do zupełnego wyleczenia.
Jama bębenkowa w uchu środkowym za pomocą trąbki słuchowej połączona jest z gardłem. W stanach zapalnych ucha środkowego innych jego części należy płukać gardło rano i wieczorem naparem z następujących ziół:
1. Liść szałwii
2. Ziele tymianku
3. Ziele hyzopu
4. Liść maliny
5. Liść babki lancetowatej
6. Ziele krwawnika
7. Koszyczek rumianku
Zagotowujemy pół litra wody i do wrzątku wsypujemy 2 łyżki mieszanki, mieszamy, zmniejszamy temperaturę i ciągniemy nie gotując 10 – 15 min. Ciepłym naparem płuczemy jamę ustną rano i wieczorem.
Przeciw drobnoustrojowo skutecznie działa nalewka bursztynowa. Bierzemy 3 razy dziennie po 15 – 20 kropli na wodę, przez okres 10 dni, przed jedzeniem i wypijanymi ziołami. Leczenia nalewką bursztynową nie powinno się łączyć z antybiotykami.
Higiena ucha
Z zasadzie narząd słuchu nie stawia nam wyśrubowanych potrzeb w jego bieżącej pielęgnacji i nie zajmuje w codziennej toalecie za wiele czasu. Wyjątkowa budowa przewodu słuchowego powoduje, że naskórek rośnie w kierunku jego ujścia i złuszczające się komórki usuwane są na zewnątrz ucha razem z woskowiną. Poza funkcją wydalniczą, woskowina zabezpiecza ucho przed grzybami, różnymi drobnoustrojami, małymi owadami itp. Wystarczy 2 razy dziennie przemywać małżowinę uszną ciepłą wodą z mydłem. Co do używania patyczków z wacikami opinie wśród fachowców są podzielone, jedni stanowczo się sprzeciwiają stosowania ich przy pielęgnacji ucha, inni dopuszczają taką ewentualność, lecz zabiegi i czyszczenie nimi przewodu usznego powinny być niezwykle delikatne.
Niektórzy uważają, że ubijają one woskowinę w uchu, która następnie robi się twarda tworząc korek woskowinowy. Stosując patyczek z watką można zwilżyć go lekko w letnim srebrze koloidalnym i oczyszczać kawałek po kawałku małymi ruchami obrotowymi nie ubijając woskowiny. Można także nasączyć go euceryną lub lanoliną.
Należy mieć na uwadze, by osłaniać uszy przed nadmiernym hałasem, dźwiękami o wysokiej częstotliwości, zanieczyszczoną i brudną wodą, wysokim ciśnieniem. W warunkach zawyżonego hałasu używać zatyczek lub nauszników ochronnych. Nie grzebać w przewodzie słuchowym przedmiotami twardymi i ostrymi, chronić małżowinę uszną przed uderzeniami i skaleczeniami oraz ciałami obcymi.
Źródło: Poradnik uzdrawiacza – Wojciech Biernat
Ten artykuł znaleziono w wyszukiwarce Google m.in. poprzez poniższe frazy kluczowe:
- propolis na zapalenie ucha
- propolis na ból ucha
- zapalenie ucha medycyna naturalna
- nalewka bursztynowa na ból ucha
- medycyna choroby ucha
- propolis na bolące ucho
- parówka na ucho
- Zapalenie ucha środkowego srebro koloidalne
- zapalenie ucha medycyna chińska
- trąbka na sprezone powietrze uszkodzenia sluchu
