Category Archives: Zdrowe odżywianie

Dokuczliwe zaparcia

Przeciwdziałanie zaparciom




Zaparcia są jedną z bardzo uciążliwych dolegliwości, które obecnie dość powszechnie występują. Można wyróżnić 4 rodzaje zaparć: przypadkowe, przewlekłe, nawykowe, wywołane przez zmiany organiczne w jelitach, oraz zaparcie wieku starczego. Do najczęstszych przyczyn tych przypadłości zaliczamy nieodpowiednie zestawienie produktów spożywczych, nieregularne posiłki, mało urozmaicone menu, siedzący tryb życia, niedostateczną ilość ruchu, żylaki odbytu, przyzwyczajenie się do używania preparatów przeczyszczających, a przede wszystkim brak błonnika w pożywieniu. Nie powinny być lekceważone także czynniki emocjonalne niepokój, lęk, zdenerwowanie.

Osoba odżywiająca się racjonalnie, przestrzegająca zdrowej diety z uwzględnieniem chleba razowego z pełnego przemiału, zjadająca systematycznie świeże owoce, warzywa i surówki w zasadzie nie cierpi na zaparcia. Jeżeli jednak, pomimo właściwego odżywiania i ruchliwego trybu życia, występują te dolegliwości, to trzeba codziennie rano, na czczo zjadać kilka lub kilkanaście suszonych śliwek, poprzedniego dnia wieczorem namoczonych w wodzie. Można również wypić szklankę zimnej, przegotowanej wody. Dobrze z zasady działa olej lniany lub zmielone w młynku nasiona lnu. Wystarczy 1 – 2 łyżeczki dziennie, napęczniałe w ciepłej wodzie, dodatkowo z 2 łyżkami otrąb pszennych.

Zaparcia likwidujemy także środkami, które mają w swym składzie korę kruszyny, np. Cholegran, Normogran, Neonormakol, Rhelax. Przyjmujemy 1 – 2 łyżeczki na noc. Z innych ziół dobre jest ziele dziurawca, kłącze rzewienia, anyż, liść prawoślazu, korzeń lukrecji, kwiat lawendy, korzeń biedrzeńca, korzeń omanu, korzeń arcydzięgla, liść mięty. Bierzemy 2 – 3 lub więcej rodzajów tych ziół i mieszamy razem, parzymy w szklance wody lub robimy odwar, jeżeli są to korzenie.

W przypadku wyjątkowo dokuczliwego zaparcia można robić zimne okłady na brzuch. Namaczamy lnianą ściereczkę w roztworze złożonym z polowy szklanki zimnej wody i pół łyżki octu. Owijamy się ciepłym, suchym ręcznikiem oraz wełnianym kocem. W leczeniu i przeciwdziałaniu zaparciom wyjątkową rolę odgrywa właściwa ilość błonnika w pożywieniu. Za dzienną normę uważa się ok. 35 g. Przy zaparciach chronicznych można tę ilość podnieść do 50 – 70 g dziennie.

Źródło: Apteka natury – Jadwiga Górnicka







Mieszanka na zaparcia wg Wojciecha Biernata

Owoc jarzębiny
Kora kruszyny
Liść mięty
Liść melisy
Koszyczek rumianku
Ziele krwawnika
Ziele rdestu ptasiego
Owoc kopru
Ziele fiołka trójbarwnego
Kwiat kasztanowca

Po starannym wymieszaniu wszystkich ziół do szklanki wsypujemy jedną łyżkę i zalewamy wrzątkiem, odstawiamy na 20 – 25 minut, przecedzamy. Pijemy 30 minut przed jedzeniem, 3 szklanki dziennie.

Ten artykuł znaleziono w wyszukiwarce Google m.in. poprzez poniższe frazy kluczowe:

  • uciążliwe zaparcia
  • zaparcia dokuczliwe

Mleczne terapie

Leczenie mlekiem i produktami mlecznymi




Organizmy niektórych osób często nie akceptują mleka krowiego. Natomiast z przetworami mlecznymi takimi jak jogurt, maślanka czy kefir radzą sobie znakomicie. Są to produkty, mleczne, których pozytywne, dobroczynne działanie na organizm udowodniono naukowo. Zawarte białko w mlecznych produktach gwarantuje dostarczenie budulca kościom i mięśniom. Dla tych, którym niestraszne jest mleko, przedstawiono poniżej kilka sprawdzonych przepisów na różne dolegliwości.

Mleko i wzdęcia

Małe dzieci w zasadzie dobrze radzą sobie z mlekiem, w szczególności matczynym, za sprawą enzymowi jelitowemu o nazwie laktaza, który rozkłada cukier mleczny – laktozę. Jednak im człowiek starszy, tym laktazy ma coraz mniej, aż w końcu przestaje go syntetyzować. Wtedy to po spożyciu mleka wielu miewa sensacje jelitowe w postaci wzdęć, przelewań – czyli ewidentnej niestrawności, a nawet biegunek. Inny problem, to alergia na mleko krowie, którą mają już nawet maleńkie dzieci. Z tego względu warto zrezygnować z mleka, na rzecz jogurtów, kefirów, maślanek – najlepiej bez dodatku cukru, słodzików, owoców, konserwantów, barwników itp. polepszaczy. Można sobie zrobić samemu w domu owocowy koktajl czy jogurt.

Jako powstaje kwas mlekowy?

Kwas mlekowy wytwarza się w produktach spożywczych i jest efektem fermentacji cukrów – laktozy znajdującej się w mleku, czy fruktozy obecnej w warzywach i owocach. Obecność kwasu mlekowego w mleku powoduje koagulację białek wchodzących w jego skład, przez co mleko zmienia swoją strukturę i smak. Proces ten jest powszechnie wykorzystywany przy produkcji serów, jogurtów, kefiru i innych produktów mlekopochodnych. I to w nich kwas mlekowy występuje. Kwas mlekowy wytwarza się również w wyniku celowego fermentowania niektórych warzyw, na przykład ogórków i kapusty. Jego duże stężenie powoduje zmianę struktury tych warzyw nadając im specyficzny smak.

Kwas mlekowy może również powstawać w mięśniach. Powiązane jest to z procesem spalania glukozy w organizmie. W przypadku gdy do mięśni jest dostarczana wystarczająca ilość tlenu, spalanie glukozy przebiega w sposób kompletny. Jednak gdy występuje deficyt tlenu, zaczyna się ona odkładać w tkance mięśniowej. Zwiększone stężenie kwasu mlekowego odczuwa się jako doznanie bólu tzw. „zakwasy” w czasie zbyt intensywnego wysiłku lub po nim. Ale „zakwasy” dotyczą mięśni, a nie przewodu pokarmowego. A więc bez problemu możemy przyjmować produkty z tymże dobroczynnym kwasem mlekowym.

Pożyteczny kwas mlekowy

Kwas mlekowy, poprzez swoje właściwości probiotyczne, wspomaga pracę jelit, wzmacnia odporność, pomaga likwidować zaparcia. Gdy naturalna flora bakteryjna przewodu pokarmowego człowieka ginie wskutek nieodpowiedniej diety, ilość bakterii kwasu mlekowego zmniejsza się radykalnie w jelitach. Zaczynają wytwarzać się chorobotwórcze bakterie gnilne, które psują pracę jelit. W takiej sytuacji dużą ulgę dadzą jelitom i organizmowi bakterie kwasu mlekowego. Z tego względu warto codziennie spożywać kefir, jogurt czy maślankę. W napojach tych znajduje się dużo pożytecznych bakterii kwasu mlekowego. Bakterie te, podobnie jak błonnik, działają korzystnie na usprawnienie perystaltyki jelit i przeciwdziałają zaparciom, jak również nowotworom żołądka i jelit.

Kwas mlekowy dla urody

W kosmetyce kwas mlekowy wykazuje działanie: złuszczające, nawilżające i przeciwstarzeniowe. Stymuluje on odnowę komórkową skóry przez zlikwidowanie zbędnych zrogowaciałych komórek, dzięki czemu poprawia się struktura i koloryt skóry. Potęguje efektywność działania innych preparatów kosmetycznych. Pobudza wytwarzanie ceramidów w skórze, zmniejszając tym samym utratę wody ze skóry, jak również podnosi poziom glikozaminoglikanów – związków, które gwarantują odpowiednie nawodnienie głębszych warstw skóry.

W szczególności istotne jest to u ludzi starszych. Ponadto sprzyja lepszemu nawilżeniu skóry, która staje się bardziej elastyczna i miękka. Wpływa na wytwarzanie kolagenu w skórze, powodując zwiększenie grubości i wzmocnienie skóry właściwej, spłyca drobne zmarszczki powierzchniowe i poprawia elastyczność i jędrność skóry, jest składnikiem przeciwstarzeniowym. Jest pomocny w przypadku przebarwień i małych blizn po trądziku.

Dobroczynne produkty mlekowe

W naszych kraju z mleka krowiego uzyskujemy: maślankę, kefir, jogurt, mleko kwaszone.

Maślanka

Jest niskotłuszczowym, niskokalorycznym i orzeźwiającym napojem mlecznym otrzymywanym w czasie produkcji masła. Po fermentacji śmietany i oddzieleniu z niej masła pozostaje około 1,5 % tłuszczu oraz lecytyna i inne fosfolipidy. Podobnie jak mleko posiada ona białka, laktozę, witaminy i minerały, głównie łatwo przyswajalny wapń oraz kwas mlekowy. Maślanka zapobiega zaparciom, hamuje rozwój bakterii gnilnych i fermentacyjnych w przewodzie pokarmowym. Może być wypijana także przez małe dzieci, oczywiście jeśli jest produktem wysokiej jakości. Oprócz bezpośredniego spożycia używa się ją do robienia koktajli i chłodników.

Kefir

Kefir doskonale wpływa na trawienie, rozkłada ciężkostrawną laktozę na cukry proste. W jego składzie znajduje się aż siedem szczepów bakterii, dla porównania w jogurcie jest ich tylko cztery. Kefir wspomaga również wchłanianie wapnia i przeciwdziała jelitowym bakteriom gnilnym. Efektem picia tego przetworu mlecznego jest również powstanie kwasu foliowego. Zwiększa on witalność, ulepsza wygląd skóry, a co najistotniejsze, wspomaga prawidłowy rozwój płodu w czasie ciąży i zabezpiecza powstawaniem wad rozwojowych. Kefir ma także wpływ na urodę. Dzięki niemu jesteśmy w stanie poprawić stan skóry oraz włosów, co więcej, zapobiegać przedwczesnemu siwieniu oraz kłopotliwego dla wielu osób łupieżowi. Kefir jako fermentowany napój mleczny rzadko powoduje uczulenia. Obniża poziom cholesterolu i zapobiega rozwojowi komórek nowotworowych.

Oczyszczanie organizmu kefirem

Pierwszy dzień. Trzeba wypić 2,5 litra kefiru w 6 dawkach razem z sucharkami z razowego pieczywa. Nie spożywamy żadnych innych posiłków.

Drugi dzień. Wypijamy 1,5 do 2 litrów soku z jabłek w 6 dawkach razem z sucharkami z czarnego pieczywa. Sok powinien być świeżo przygotowany, jabłka powinny być słodkie. Nie spożywać żadnych innych posiłków. Dietę tą można stosować dwa razy w miesiącu.

Jogurt

Czysty jogurt bez jakichkolwiek dodatków z powodzenie może zastąpić w kuchni śmietanę. Szczególnie w przygotowywaniu sałatek, doprawianiu zup, sosów. Może też być bazą deserów. Jest niskotłuszczowy i łatwostrawny. Naturalny jogurt z żywymi kulturami bakterii może zapobiec infekcji. Dzieje się tak dlatego, że „żywy” jogurt posiada probiotyki, bakterie pobudzające komórki odpornościowe w przewodzie pokarmowym. Normalne, zdrowe dla naszego organizmu bakterie żyjące w przewodzie pokarmowym pomagają w walce ze szkodliwymi bakteriami i wirusami w oczyszczaniu z substancji toksycznych.

Serwatka

Serwatka jest prawie przezroczystą cieczą, która jest pozostałością po całkowitym ścięciu mleka krowiego. Białko serwatkowe posiada wyjątkowo wiele korzyści, z których większość z nas po prostu nie zdaje sobie sprawy. Nie tylko potrafi ono pobudzić utratę wagi i wzmocnić stan układu sercowo naczyniowego, lecz również zwiększyć odporność organizmu i gęstość mineralną kości. Dzieje się tak dlatego, że białko to posiada aminokwas zwany cysteiną, który w organizmie przeobraża się w glutation – związek odtruwający. Glutation to przeogromny przeciwutleniacz, który wzmacnia komórki w walce przeciwko infekcjom bakteryjnym i wirusowym.

Jedną z wielu zalet serwatki jest to, że jest lekkostrawna i poprawia perystaltykę jelit. Jest bogata w witaminy rozpuszczalne w wodzie i ważne dla zdrowia: B2, B12, Bl i B6. Zawiera także kwas pantotenowy, którego deficyt powoduje m.in. stany zapalne skóry, biegunki, zahamowanie wzrostu, siwienie i wypadanie włosów. Serwatka posiada fosfor, wapno, jod i sód, ale głównie bogata jest w wapń, jak wiadomo zapobiegający zrzeszotnieniu kości, czyli osteoporozie. Każdy, kto wypija litr serwatki dziennie, daje organizmowi ok. 66 % niezbędnego wapnia i ok. 40 % magnezu. Serwatka została wpisana do oficjalnego katalogu leków i może być przepisywana na receptę w USA.

Mleczne terapie

Poniżej przedstawiono kilka sprawdzonych receptur z mlekiem dla tych, którzy je tolerują.

Mleczna mikstura na przeziębienie. Bierzemy szklankę mleka, dwa ząbki czosnku, dwie łyżki miodu. Podgrzewamy mleko, a czosnek przeciskamy przez praskę. Dodajemy miód do ciepłego mleka i mieszamy, po czym dodajemy czosnek. Pijemy jeszcze gorące.

Środek przyspieszający wzrost małych dzieci. Do 2 szklanek ciepłego mleka wbijamy 1 jajko i dobrze mieszamy. Dajemy dziecku do picia 3 razy dziennie.

Na chroniczny bronchit. 1 łyżeczkę schłodzonego sadła trzeba roztopić w szklance gorącego mleka i gorące pić niewielkimi łykami.

Na koklusz dziecięcy. 5 ząbków czosnku średniej wielkości drobno siekamy lub miażdżymy i zagotowujemy w szklance niepasteryzowanego mleka. Podajemy dzieciom do picia kilka razy dziennie.

Na pozbycie się kaszlu.

l. Starannie mieszamy ziarno żyta, owsa i jęczmienia, dodajemy cykorię i dwie cząstki oczyszczonego gorzkiego migdała. Parzymy i pijemy jak kawę. Można pić z gorącym przegotowanym mlekiem.

2. Siekamy drobno 10 cebul i 1 główkę czosnku. Gotujemy w niepasteryzowanym mleku do chwili, aż cebula i czosnek zmiękną. Dodajemy trochę miodu i soku z mięty. Przyjmujemy po 1 łyżce co godzinę przez cały dzień.

Środek przeciwko kamieniom wątrobowym i nerkowym. Mielimy maszynką 1 szklankę siemienia konopnego, mieszamy z 3 szklankami surowego mleka i gotujemy do chwili, aż objętość mieszaniny zmniejszy się do l szklanki. Gorący płyn przecedzamy i pijemy na czczo 1 szklankę dziennie przez 5 dni. Po 10 dniach zabieg powtarzamy. W tym czasie nie spożywamy nic ostrego. Możliwe są ataki bólu wątroby, jednak trzeba je wy trzymać i wytrwale poddawać się kuracji. Po roku kurację tą powtarzamy. Medycy ludowi uważają, iż w ten sposób tę dolegliwość można zupełnie wyleczyć.







Źródło: Poradnik uzdrawiacza – Jan Paweł Tarnowski

Ten artykuł znaleziono w wyszukiwarce Google m.in. poprzez poniższe frazy kluczowe:

  • czy kefir jest budulc miesni
  • kwas mlekowy w organizmie
  • Leczenie kefirem
  • leczenie maslanka
  • medycyna ludowa kefir

Znaczenie miodu w odżywianiu




Miód jest bardzo wartościowym produktem w odżywianiu różnych grup osób, w szczególności małych dzieci, sportowców, osób ciężko pracujących i pracujących umysłowo, rekonwalescentów i ludzi starszych. Włączenie go do codziennego menu ma również swoje uzasadnienie.

W profesjonalnej literaturze znaleźć można dane na temat używania miodu w żywieniu dzieci przedwcześnie urodzonych oraz dzieci z niedowagą, nieprawidłowościami odżywczymi i brakiem apetytu. U dzieci z zaburzeniami odżywiania i biegunką pozytywne efekty uzyskiwano, podając im mleko z odwarem ryżowym i miodem. Miód wpływał również korzystnie na dzieci z niskim poziomem hemoglobiny i krwinek czerwonych. Stosowanie miodu poprawiało apetyt, przybieranie na wadze i polepszało obraz krwi. Miód zapobiegał też zaparciom, wzdęciom, przyspieszał wyrzynanie się zębów, zapobiegał wymiotom, jak również wywierał lekkie działanie uspokajające i nasenne.

Trzeba jednak zaznaczyć, o czym nie wszyscy wiedzą, że miód mimo wielu pozytywnych cech może u niemowląt i małych dzieci z nierozwiniętym systemem immunologicznym prowadzić do zatruć pokarmowych. Zauważono bowiem, że w miodzie mogą występować przetrwalniki bakterii tlenowych Bacillus larvae, jak również przetrwalniki bakterii beztlenowych Clostridium perfringens i Clostridium difficile. W dogodnych warunkach są one w stanie wywołać ostre zakażenie przewodu pokarmowego.

Energetyczne i odżywcze wartości miodu cenione są przez sportowców. Produkt ten poprawia potencjał fizyczny i wytrzymałość zawodników, tak i w czasie treningu jak i na zawodach. Zjedzenie go po wysiłku ułatwia w krótkim czasie ustąpienie objawów zmęczenia i prędką odnowę wydatkowanej energii. Badania wykazały, że miód spożywany pomiędzy zawodami lub w przerwach meczów pozwalał na zwiększenie efektywności i lepszą tolerancję dalszego wysiłku.

Wielu autorów wskazuje przewagę miodu nad innymi produktami spożywczymi podawanymi sportowcom. W ocenie produktów dających szybko dużą ilość energii, nie wywołując dolegliwości trawiennych lub innych reakcji ubocznych, miód w skali 1-10 otrzymał 9 punktów, glukoza – 7.5, cukier nierafinowany – 6, a cukier rafinowany – tylko 4,5 punktu. Pozytywne działanie miodu uzasadniają również badania efektywności zawodników. Po podaniu miodu efektywność wynosiła 48%, podczas gdy po podaniu fruktozy, glukozy lub sacharozy była ona zauważalna w granicach 15 – 20%. Należy w tym miejscu dodać, że o ile glukoza i fruktoza znajdujące się w miodzie są przez organizm ludzki przyswajalne całkowicie, to sacharozę przyswaja on zaledwie częściowo, a przy nieprawidłowościach przemiany materii mogą z niej tworzyć się substancje toksyczne.

Miód jako środek obfity w komponenty budulcowe, energetyczne i regulujące używany jest z powodzeniem w żywieniu młodzieży szkolnej, studentów, rekonwalescentów, osób niedożywionych i ludzi starszych. Miód najszybciej ze wszystkich produktów naturalnych uzupełnia braki energetyczne organizmu. Dzięki temu błyskawicznie usuwa stan obniżonej zdolności do pracy z powodu spadku poziomu glukozy we krwi i utrzymuje odpowiedni poziom energii przez długi czas.

Badania udowodniły, że spożywanie miodu w ilości 1 g/kg masy ciała dziennie przez miesiąc, podwyższa fizyczną zdolność do pracy o 14%. Po 2 miesiącach spożywania miodu w tej samej ilości zaobserwowano jeszcze lepsze wskaźniki, w przeciwieństwie do miodu sztucznego, który nie miał żadnego wpływu na parametry określające fizyczną zdolność do pracy.

Miód w diecie odchudzającej, przez korzystny wpływ na przemiany metaboliczne, funkcjonowanie wątroby i dostarczanie organizmowi w niewielkiej dawce niezbędnej ilości kalorii, daje uczucie sytości. Przy niedowadze z kolei istotna jest duża przyswajalność miodu i jego wysoka wartość odżywcza. Spożywany regularnie przyczynia się do szybkiego przyrostu masy ciała i chroni przed jej obniżeniem.

Również u rekonwalescentów wartościowe jest dostarczenie za pośrednictwem miodu sporej ilości kalorii bez obciążenia układu pokarmowego. Poza tym działa on stymulująco na mięsień sercowy, odnawiająco na komórki wątrobowe, przeciwzapalnie na błonę śluzową żołądka i jelit, moczopędnie oraz łagodnie uspokajająco.

Przyjmowanie miodu jest wyjątkowo cenne w przypadku ludzi w starszym wieku. Badania lekarzy rosyjskich wskazują, że podczas starzenia się organizmu dochodzi do zmniejszenia aktywności tkanki łącznej i zdolności odtruwającej wątroby, upośledzenia czynności układu moczowego, jak również zmniejszenia zdolności adaptacyjnych i odporności na zakażenia. Dzieje się to przede wszystkim na skutek zmniejszenia w organizmie zawartości niezbędnych witamin, aminokwasów i biopierwiastków. Miód dzięki substancjom w nim zawartych pozwala na uzupełnienie koniecznych dla życia składników, a co za tym idzie, usuwa lub łagodzi wiele wymienionych nieprawidłowości.

Zobacz też: Stosowanie miodu w leczeniu chorób wewnętrznych







Źródło: Leczenie miodem – Bogdan Kędzia, Elżbieta Hołderna-Kędzia
Polski Związek Pszczelarski, Warszawa 1998 r.

Ten artykuł znaleziono w wyszukiwarce Google m.in. poprzez poniższe frazy kluczowe:

  • miod wartosci energetyczne

Miód i cynamon

Dobroczynne właściwości miodu i cynamonu




W poniższym artykule Jakub Karski rozmawia z krakowską terapeutką, Stefanią Mazurek, która przedstawia dobroczynne właściwości miodu i cynamonu, które odkryła w czasie swojej 30 letniej praktyki terapeutycznej.

Fakty na temat miodu i cynamonu

Obecnie miód jest wytwarzany w przeważającej większości krajów. Dzisiaj już świat naukowy powszechnie uznaje, że jest on bardzo skutecznym lekiem prawie na każdego rodzaju choroby. A mieszanka miodu i cynamonu usprawnia kurację znacznej części znanych nam chorób. Miód może być używany bez efektów ubocznych przez każdego człowieka, niezależnie od choroby, która go trapi. Dietetycy twierdzą jednogłośnie, że miód chociaż jest słodki, to spożywany w odpowiednich ilościach, nie szkodzi osobom chorym na cukrzycę. Wyjątkowe cechy lecznicze posiada miód połączony z cynamonem. Kanadyjska gazeta „Weekly World News”, na podstawie badań przeprowadzonych przez naukowców z krajów zachodnich, w wydaniu z 17 stycznia 1995 r. podaje wykaz dolegliwości, które można leczyć miodem i cynamonem nadmienia Stefania Mazurek.

Choroby serca

Z miodu i cynamonu robimy pastę, nakładamy na chleb zamiast dżemu i jemy codziennie na śniadanie. Pasta taka zmniejsza poziom cholesterolu i zabezpiecza przed chorobami serca. Także osoby po przebytym zawale, spożywając codziennie miód z cynamonem, będą zabezpieczone przed kolejnym atakiem serca. Systematyczne spożywanie pasty z miodu i cynamonu łagodzi zadyszkę oraz wzmacnia siłę serca. Z czasem arterie i żyły tracą swoją elastyczność i wykazują tendencję do zatykania się. Miód i cynamon udrażniają je, oraz sprawiają, że krew płynie w nich bardziej swobodnie.

Zapalenie stawów

Ludzie, którym dokucza zapalenie stawów powinny codziennie wypijać, rano i wieczorem, szklankę ciepłej wody wymieszanej z 2 łyżkami miodu i l łyżeczką cynamonu. Pijąc systematycznie taką miksturę, nawet przewlekłe zapalenie stawów może zostać wyeliminowane. Ostatnie badania wykonane przez Copenhagen University podają, że wśród 200 pacjentów u 73 z nich zniknął ból. W czasie jednego miesiąca prawie wszyscy pacjenci, którzy wcześniej nie potrafili chodzić lub poruszać się ze względu na zapalenie stawów, zaczęli funkcjonować normalnie, bez żadnych oznak bólu. Osobom tym serwowano przed śniadaniem mieszankę: 1 łyżeczka miodu i 0,5lyżeczki cynamonu.

Infekcje pęcherza

Rozpuszczamy dwie łyżeczki cynamonu i jedną łyżeczkę miodu w szklance letniej wody i wypijamy. Taka mieszanka likwiduje drobnoustroje znajdujące się w pęcherzu.

Cholesterol

Jak podaje wymienione już dzisiaj czasopismo – 2 łyżeczki miodu i 3 łyżeczki cynamonu, wymieszane z 16 uncjami wody, podane chorym z podwyższonym poziomem cholesterolu we krwi, sprawiają jego obniżeniu o ok. 10% w ciągu 2 godzin. Zgodnie z doświadczeniami mojej długoletniej praktyki terapeutycznej, niewątpliwym jest fakt, że codzienne przyjmowanie miodu znacznie zmniejsza problemy z cholesterolem – zapewnia krakowska terapeutka.

Przeziębienie i grypa

Osoby przeziębione o różnym stopniu nasilenia powinny spożywać codziennie przez 3 dni jedną łyżeczkę letniego miodu zmieszanego z 0,2 łyżki cynamonu, co zlikwiduje chroniczny kaszel, objawy przeziębienia oraz udrożni zatoki. Naukowcy z Hiszpanii stwierdzili, że w miodzie znajduje się pewien naturalny składnik, który niszczy drobnoustroje grypy i uodparnia przed tą chorobą – dowodzi krakowska terapeutka.

Rozstrój żołądka, niestrawność i wzdęcia

Miód i cynamon koją ból brzucha oraz likwidują wrzody żołądka. Już dwie łyżeczki miodu z cynamonem przyjęte przed posiłkiem zmniejszają kwasowość i usprawniają trawienie ciężkostrawnych potraw. Według badań przeprowadzonych w Indiach i Japonii, miód spożywany razem z cynamonem łagodzi również wzdęcia – nadmienia pani Stefania.

Układ odpornościowy

Codzienne spożywanie miodu i cynamonu wzmacnia cały układ odpornościowy oraz zabezpiecza organizm człowieka przed szkodliwymi bakteriami i wirusami. Naukowcy wyliczają wiele witamin, które znajdują się w miodzie. Ten pszczeli produkt posiada również sporo wartościowych dla zdrowia pierwiastków np. żelazo. Systematyczne jedzenie miodu wzmacnia białe krwinki i przysposabia je do walki z bakteriami oraz chorobami wirusowymi.

Długowieczność

Systematyczne picie herbaty z miodem i cynamonem opóźnia zniszczenia organizmu, spowodowane procesem starzenia. Bierzemy cztery łyżki miodu, jedną łyżkę cynamonu i 3 szklanki wody, a następnie wszystko razem zagotowujemy. Wypijamy pół szklanki 3 – 4 razy dziennie. Dzięki temu twoja skóra odzyska świeżość, a proces starzenia zmniejszy tempo. Wtedy także długość Twojego życia ulegnie wydłużeniu, a stulatek poczuje się prawie tak dobrze, jak nastolatek – zaręcza pani Stefania.

Utrata wagi

Wcześniej ugotowany w szklance wody miód i cynamon pijemy na pusty żołądek codziennie rano i wieczorem przed snem. Systematyczne picie takiej mieszanki zmniejsza wagę nawet u osób bardzo otyłych.

Nowotwór

Badania przeprowadzone w ostatnich latach w Japonii i Australii dowiodły, że udało się efektywnie wspomóc leczenie pacjentów, u których stwierdzono zaawansowane stadia raka żołądka i kości, kuracją z miodu i cynamonu. Chorzy cierpiący na tego rodzaju nowotwory powinny spożywać l łyżeczkę miodu z l łyżeczką cynamonu, przez 30 dni, 3 razy dziennie.

Zmęczenie

Cukier, który znajduje się w miodzie ma działanie dobroczynne, nie jest on szkodliwy dla człowieka. Osoby starsze, spożywające często miód i cynamon są bardziej ożywione i sprawniejsze od swoich rówieśników, nie mających dostępu do tego wyjątkowego daru natury. Pani Stefania zaleca ludziom w podeszłym wieku spożywanie systematycznie takiego napoju: 1/2 łyżeczki miodu rozpuszczonego w szklance wody, z dodatkiem szczypty cynamonu. Obiecuję, że codzienne picie takiej mikstury, rano i po południu ok. godziny 15.00, kiedy obniża się aktywność organizmu, sprawi, że już w ciągu jednego tygodnia odzyskamy żywotność.

Nieświeży oddech

Mieszkańcy Afryki południowej codziennie rano płuczą gardło mieszanką z jednej łyżeczki miodu i cynamonu z ciepłą woda, a ich oddech zachowuje świeżość cały dzień. Dlatego moim pacjentom, którzy uskarżają się na nieprzyjemny zapach z ust, zawsze zalecam tę naturalną metodę zdradza w sekrecie krakowska terapeutka – Stefania Mazurek.







Źródło: Poradnik uzdrawiacza – porad wysłuchał Jakub Karski
Grafika – pl.freepik.com

Ten artykuł znaleziono w wyszukiwarce Google m.in. poprzez poniższe frazy kluczowe:

  • miód z cynamonem
  • miód i cynamon
  • miod z cynamonem na odchudzanie
  • cynamon na stawy
  • woda z miodem i cynamonem na odchudzanie
  • cynamon z miodem
  • cynamon i miód
  • miód i cynamon na odchudzanie
  • miod i cynanon na zaparcia
  • miod i cynamon leczenie

Czosnek pospolity

Czosnek pospolity – Allium sativum L




Jest pospolicie znaną rośliną cebulową. Czosnek pospolity należy do rodziny Liliowatych. Pochodzi ze stepów środkowoazjatyckich. Czosnek znano już od czasów przedhistorycznych. Z czasem rozpowszechnił się by stać się prawie uniwersalną przyprawą. W starożytnym Egipcie był jednym z podstawowych składników pożywienia mieszkańców. W dzisiejszych czasach jest uprawiany w wielu krajach, również w Polsce, jako roślina przyprawowa i lecznicza.

Czosnek pospolity to roślina wieloletnia, wykształcająca organ podziemny – kulistą cebulę złożoną o średnicy około 4 cm, z nielicznymi nitkowatymi korzeniami przybyszowymi. Z cebuli rośnie prosta łodyga z obejmującymi ją pochwiastymi liśćmi, równowąskimi, płaskimi, około 1 cm szerokimi. Na szczycie znajduje się kwiatostan w postaci pozornego baldacha, otulonego przed kwitnieniem błoniastą okrywą. W nim znajdują się drobne, różowo-białe kwiaty oraz małe cebulki do 1 cm długie. Owocem jest torebka. Czosnek nie posiada nasion i rozmnaża się wegetatywnie z cebulek znajdujących się w kwiatostanie lub przez dzielenie cebuli podziemnej. Cała roślina wydziela po uszkodzeniu specyficzny, przeszywający zapach. Kwitnie od lipca do sierpnia.

Surowcem są zebrane jesienią świeże cebule czosnku pospolitego – Bulbus Allii sativi recens, nazywane pospolicie główkami, złożone z 5 – 15 małych cebul nazywanych ząbkami, otoczonych łuskowatymi, białawymi okrywami. Zapach posiada znikomy, dopiero po rozkrojeniu silny, przenikliwy, smak ostro palący. Pojedyncze cebule wiąże się w wianki i przechowuje zawieszone w miejscu chłodnym i suchym. Czosnek wysycha bardzo wolno, jeśli ma wystarczająco dużo łusek zewnętrznych, nie jest uszkodzony i odpowiednio się go przechowuje. Wiosną jego wartość lecznicza jest znacznie niższa niż jesienią. Dlatego najlepiej przygotowywać wyciągi z czosnku świeżego krótko po zbiorze.

W czosnku znajduje się mieszanina pochodnych siarkowych, wśród nich tioglikozydowe skordyniny i alliina, która pod wpływem enzymu allinazy, uwalniającego się z uszkodzonych komórek, rozpada się m.in. na silnie zapachowy i bakteriobójczy związek zwany allicyną, czyli na sulfotlenek dwusiarczku dwuallilowego. Ze zmiażdżonego czosnku wytwarza się, przez destylację z parą wodną, do 0,36% mieszaniny kilkunastu lotnych związków siarkowych o przenikliwym i nieprzyjemnym zapachu. Nadto w czosnku wyodrębniono cukry, fitosterole, flawonoidy, śluzy i pektyny, szereg witamin, sole mineralne, kwas nikotynowy i jego amid. Rosyjski prof. B. Tokin nazwał mieszaninę lotnych bakteriobójczych związków fitoncydami. Wykazują one wielokrotnie silniejsze działanie niż fenol, sublimat i penicylina.

Badania naukowe potwierdziły wszechstronność i skuteczne działanie czosnku i jego przetworów. Głównie działają bakteriobójczo, likwidują liczne drobnoustroje, drożdże, grzyby i wirusy. Przed czasami antybiotyków czosnek był pospolicie używany jako chroniący przed chorobami zakaźnymi, mającymi charakter epidemii – cholerą, dżumą, durem brzusznym, durem plamistym, grypą i innymi. W dzisiejszych czasach używane są surowice, szczepionki oraz antybiotyki, które oprócz objawów niepożądanych skutkują uodpornieniem wielu szczepów bakterii, czego nigdy nie stwierdzono po użyciu czosnku. Istotne znaczenie w nowoczesnej medycynie ma współdziałanie nowych chemioterapeutyków ze środkami zawierającymi związki czynne czosnku.

Czosnek wywiera także znaczące działanie na układ pokarmowy, ponieważ poprawia wydzielanie soków trawiennych, stymuluje wytwarzanie żółci i poprawia jej przepływ, aktywuje przyswajanie składników pokarmowych, likwiduje nadmierną fermentację, ułatwia swobodne odchodzenie gazów. Czosnek niszczy także pasożyty jelitowe, przede wszystkim owsiki, glisty a nawet obezwładnia tasiemce, co ma ważne znaczenie dla ludów Bliskiego i Dalekiego Wschodu.

Należy dodać, że czosnek jest środkiem bezpiecznym, ponieważ dopiero zjedzenie w ciągu dnia 600 g świeżych główek może wywołać wystąpienie objawów toksycznych. Dla zlikwidowania pasożytów jelitowych wystarcza ilość dużo mniejsza. Działa także efektywnie na drogi oddechowe, ponieważ zmniejsza skurcze i stan zapalny, usuwa bakterie, aktywuje wydzielanie śluzu, pomaga w odkrztuszaniu, jak również łagodzi uczucie duszności. Najskuteczniejsze pod tym względem są świeżo utarte lub pokrojone kawałki ząbków lub świeżo wyciśnięty sok. Natomiast różne specyfiki gotowe im są bardziej bezwonne, tym z reguły mają słabsze i mniej skuteczne działanie. Dzieje się tak dlatego, że lotne bakteriobójcze związki czosnku muszą najpierw zostać wchłonięte w jelitach, później przeniknąć do płuc, aby wraz z wydychanym powietrzem mogły działać na oskrzela, gardło i jamę ustną przez odpowiednio długi czas.

Czosnek działa korzystne także na układ krążenia poprzez zmniejszenie ciśnienia krwi i w pewnym zakresie na stabilizację czynności dynamicznych serca, nieznaczne zwiększenie siły skurczu i zwolnienie pulsu do stanu fizjologicznie uzasadnionego. Ogromne znaczenie ma działanie przeciwmiażdżycowe czosnku, poprzez obniżanie poziomu cholesterolu i kwasów tłuszczowych we krwi.

Trzeba również mieć na uwadze działanie przeciwcukrzycowe czosnku, obserwowane u osób z niewielką ilością cukru w moczu, przeciwreumatyczne – poprzez złagodzenie bólu, stanu zapalnego i obrzęku stawów i mięśni, a nawet w pewnym sensie przeciwnowotworowe wskutek właściwości wirusobójczych, zwiększających ogólną odporność organizmu.

Jak już nadmieniono, czosnek jest bardzo mało toksyczny dla człowieka. Nie jest zalecany jednak dla osób z niskim ciśnieniem krwi, w ostrym nieżycie żołądka i jelit oraz dla matek karmiących. Minusem czosnku jest nieprzyjemny zapach, jaki występuje przez jakiś czas po jego zjedzeniu, uciążliwy dla otoczenia. Można go w niewielkim stopniu zmienić, ale nie zlikwidować, jedząc jednocześnie świeże liście pietruszki, selera lub estragonu.

Nie sposób wymienić wszystkich dolegliwości, w których czosnek i jego przetwory mogą być pomocne, dlatego wymieniono istotniejsze. Doustnie zaleca się go w nieżycie jelit podostrym i przewlekłym, biegunce, przede wszystkim u dzieci, wywołanej zakażeniem na tle pokarmowym, kurczach jelit, atonii jelit, robaczycy, wzdęciach, bezsoczności oraz w stanach po leczeniu czerwonki bakteryjnej i czerwonki pełzakowej. Także w nadciśnieniu, reumatoidalnym zapaleniu stawów, miażdżycy, nieżycie oskrzeli, rozszerzeniu oskrzeli, rozedmie płuc i w stanach ropnych, pomocniczo w gruźlicy płuc. Zewnętrznie w ropnych zapaleniach gardła, dziąseł i migdałków, anginie, różnych uszkodzeniach skóry, odleżynach, ropnych i zapalnych stanach skóry, głównie spowodowanych przez gronkowiec złocisty, także w żylakach odbytu, rzęsistkowicy, drożdżycy i grzybicy pochwy oraz innych.

Przetwory z czosnku
Czosnek w plasterkach

Kroimy 1 – 2 ząbki czosnku na plasterki i nie rozgryzając w ustach połykamy, popijamy 1/4 szklanki wody i wkrótce zjadamy posiłek. Zapewnia to bezzapachowy oddech, zaś nie pomniejsza skuteczności wymienionych działań. Jeżeli jednak czosnek ma działać w jamie ustnej, wtedy najlepiej jest plasterki lub miazgę położyć na cienki chleb posmarowany masłem i powoli żuć. Nie uniknie się nieprzyjemnego zapachu, ale zwiększa to skuteczność, głównie w stanach ropnych.

Nalewka czosnkowa

125 g oczyszczonych ząbków czosnku ścieramy na tarce, zalewamy 500 ml alkoholu 40% i pozostawiamy w zamkniętym naczyniu w temperaturze pokojowej na 5 dni, często wstrząsając. Odcedzamy na gęstym sitku i przesączony przechowujemy w lodówce. Przyjmujemy dawki 5 – 20 kropli w 1/4 szklanki mleka lub kefiru 2 – 3 razy dziennie. Osoby wrażliwe na zapach czosnku muszą się stopniowo do niego przyzwyczajać i zaczynać od dawki 1- 2 krople, powoli ją zwiększając i w 10 dniu przyjmować po 20 kropli. Stosować tak w ciągu miesiąca, po czym zmniejszać dawkę i wreszcie przerwać na 2-3 tygodnie. Metoda ta jest szczególnie zalecana w reumatyzmie stawowym i mięśniowym, choć nalewka jest skuteczna i w innych dolegliwościach.

Bezwonny wyciąg z czosnku

Obieramy z łusek 30 ząbków czosnku, siekamy bardzo drobno lub ucieramy na miazgę, ewentualnie miksujemy w 1 l przegotowanej chłodnej wody, dodajemy sok z ½ kg cytryn, mieszamy, rozlewamy do małych słoików z przykrywkami i przechowujemy w lodówce. Pijemy po 1 łyżeczce do herbaty lub 1 łyżce stołowej 1-3 razy dziennie na 1 godz. przed jedzeniem. Przy dłuższym przyjmowaniu sprawdzamy ciśnienie krwi – dotyczy to przede wszystkim osób o niskim ciśnieniu. Wyciąg posiada wszystkie działania czosnku.

Wyciąg olejowy z czosnku

Do 50 g obranych z łusek i startych na miazgę ząbków dodajemy 200 ml oliwy lub innego oleju roślinnego i pozostawiamy w zamkniętym słoiku na 14 dni w temperaturze pokojowej, często wstrząsając. Chronimy od światła. Następnie dodajemy zawartość 5 kapsułek witaminy E i mieszamy. Używamy zewnętrznie do smarowania i okładów w różnych uszkodzeniach i zakażeniach skóry. W przypadku żylaków odbytu przykładamy na noc wacik namoczony wyciągiem – systematycznie przez 7 dni. Przed zabiegiem myjemy odbyt w wodzie lub stosujemy ziołową nasiadówkę.

Wyciąg glicerynowy z czosnku

Do 100 ml gliceryny dodajemy miazgę z 50 g czosnku lub oba składniki miksujemy. Pozostawiamy na tydzień w zamkniętym słoiku. Następnie odcedzamy miazgę i płyn używamy do nasycania tamponów z waty, umieszczanych w pochwie 1-2 razy dziennie w zakażeniu rzęsistkiem, drożdżami lub grzybami patogennymi.

Lewatywa przeciw owsikom

2-3 ząbki czosnku ucieramy lub miksujemy z jedną szklanką letniej wody, wprowadzamy powoli do odbytnicy i utrzymujemy przez kilka minut. Powtarzamy zabieg 2 – 4 razy. Metoda jest bardzo skuteczna, zupełnie nietoksyczna i może być stosowana również u małych dzieci. Dorośli mogą stosować w zapaleniu odbytnicy.

Mieszanka o działaniu bakteriobójczym z czosnkiem

Mieszamy równe ilości ziela dziurawca, liści mięty pieprzowej, liści szałwii i kłączy tataraku. Zalewamy pół łyżki ziół jedną szklanką gorącej wody i pozostawiamy pod przykryciem na parze na 20 min. Odstawiamy do ostygnięcia, przecedzamy i dodajemy utarty ząbek czosnku oraz 5 kropli Propolanu. Pijemy pół szklanki rano i wieczorem przed snem. Używamy przez 2 -3 tygodnie, po czym kurację przerywamy na tydzień. Działa w wielu przypadłościach żołądkowo – jelitowych i dróg oddechowych, zarówno bakteryjnych, jak i wirusowych.







Źródło: Rośliny lecznicze i ich praktyczne zastosowanie – Aleksander Ożarowski Wacław Jaroniewski
Foto – freepik.com

Gotowe preparaty z czosnkiem
ALITOL 48 kapsułek

Sklad: 1 kapsułka zawiera: 270 mg olejowy wyciąg z czosnku w stosunku 1:1. Preparat Alitol jest lekiem naturalnym i może być stosowany przez długi czas. Może stanowić lek uzupełniający stosowany razem z innymi lekami. Dawka dobowa wynosi 1-2 perełki. Lek należy stosować przed posiłkami najlepiej z mlekiem.
Alitol, perełki zawierają olejowy wyciąg czosnku, co zapewnia trwałość i stałą zawartość substancji czynnej – alicyny.

ALLIOGAL 60 kapsułek

ALLIOGAL stanowi unikalne połączenie dobroczynnych właściwości tłoczonego na zimno oleju z nasion wiesiołka i czosnku. Uzupełnianie diety w Niezbędne Nienasycone Kwasy Tłuszczowe. Składniki zawarte w preparacie w połączeniu z właściwą dietą wywierają korzystny wpływ na system immunologiczny i układ krążenia. Dawkowanie: 3 razy dziennie po 2 kapsułki podczas posiłków. Nie należy przekraczać zalecanej porcji do spożycia w ciągu dnia. Produkt nie może być stosowany jako substytut zróżnicowanej diety.

CZOSNEK ACTIV NATURCAPS 30 kapsułek

Czosnek jest rośliną, której cenne właściwości są znane od dawna. Zawiera wiele biologicznie aktywnych substancji. Macerat z czosnku wpływa korzystnie na serce, układ krążenia i gospodarkę lipidową. Zawarte w czosnku związki aktywne sprzyjają normalizacji poziomu cholesterolu i trójglicerydów we krwi. Związki aktywne czosnku mają także istotny wpływ na utrzymanie odporności. Kapsułki nie wydzielają nieprzyjemnego zapachu świeżego czosnku. Osoby przyjmujące środki przeciwzakrzepowe oraz osoby po zabiegach operacyjnych przed zastosowaniem produktu powinny skonsultować się z lekarzem.

CZOSNEK ACTIV NATURCAPS 30 kapsułek

Stosowanie:2 -3 kapsułki 3 razy dziennie przed posiłkiem. Nie należy przekraczać zalecanej dziennej porcji produktu. Produkt nie może być stosowany jako substytut zróżnicowanej diety. Osoby przyjmujące środki przeciwzakrzepowe oraz osoby po zabiegach operacyjnych przed zastosowaniem produktu powinny skonsultować się z lekarzem. Ważne jest prowadzenie zdrowego trybu życia i zrównoważonego sposobu żywienia.

Ten artykuł znaleziono w wyszukiwarce Google m.in. poprzez poniższe frazy kluczowe:

  • czosnek
  • lepszy czosnek bezzapachowy czy wyciąg olejowy
  • czosnek na owsik
  • smarowanie odbytu owsica
  • wodne wyciągi z czosnku
  • czosnek do odbytu
  • nalewka czosnkowa na źylaki
  • Czosnek w pupę
  • alliogal co to czy pomozebprzy swedzeniu pochwy
  • czos

Dieta wątrobowa

Leczenie dietetyczne to podstawa kuracji




Obecnie sporo ludzi ma dolegliwości przewodu pokarmowego, głównie wątroby. Są to choroby przewlekłe i niezwykle ważną sprawą jest stosowanie stosownej diety. O skali tego zjawiska tzn. chorób wątroby i dróg żółciowych nie trudno się przekonać będąc w aptece, sklepie zielarskim, no i w przychodniach czy szpitalach. Niekiedy pacjenci opuszczający oddział szpitalny mają w zaleceniach stosowanie diety wątrobowej. Jednak nikt dokładnie nie informuje o szczegółach co jeść , a czego nie można spożywać. Nie mówiąc już o tym, jak przygotować poszczególne potrawy – czy jeść bardziej surowe, czy może gotować lub piec? A wystarczy jeden błąd dietetyczny, aby zaszkodzić sobie. Dlatego by prawidłowo i z pożytkiem tworzyć swoje menu, leczyć się także dietą powstał ten artykuł. Zalecenia dietetyczne należy przestrzegać stale, a wtedy odczujemy ulgę i będziemy mieć lepsze samopoczucie. Najlepsze jest bowiem to, co sami z rozwagą przygotujemy. Odkładamy więc wizyty w barach, restauracjach czy bufetach. Jeśli tego nie zrobimy to niestety nasza wątroba odczuwalnie da o sobie znać.

Cel diety wątrobowej

Najważniejszym celem stosowania diety wątrobowej jest ochrona tkanki wątrobowej przed szkodliwym wpływem niektórych pokarmów, głównie przed jej przeciążeniem. Dieta wątrobowa może być w niektórych stadiach choroby zaostrzona przez lekarza, np.: w przypadku stanów ostrych i silnego podrażnienia wątroby, dróg żółciowych. Pamiętać trzeba, że wątroba to ogromne laboratorium, w którym odbywa się bardzo dużo procesów. Bez udziału wątroby nie da się żyć, a w porównaniu z nerkami czy płucami mamy ją tylko jedną. Toteż dieta jest tak samo ważna jak przyjmowanie lekarstw. Niektóre osoby mające kłopoty z wątrobą niekiedy robią duży błąd jedząc niedozwolony pokarm, a później prędko połykają pomocne leki np. Raphacholin, No-Spę, Sylimarol, piją ziółka. Nie wolno tego robić.

Co jeść, a czego unikać

Obecnie zakłada się, że dieta powinna być zbliżona do żywienia pełnowartościowego. Należy tylko je zmodyfikować, zarówno pod względem jakościowym, jak i ilościowym, jak również zmienić techniki przygotowywania potraw. Szczególne miejsce w diecie wątrobowej mają tłuszcze i białka.

Tłuszcze

Niektóre tłuszcze znacznie obciążają przewód pokarmowy, głównie wątrobę. Toteż warto unikać tak zwanych ciężkich tłuszczów: smalcu, margaryny, łoju, słoniny itp. Dopuszczalne są w rozsądnych, niedużych ilościach: świeże masło, śmietana, oliwa z oliwek i niektóre oleje – sojowy, słonecznikowy, kukurydziany. Istotne, aby nie spożywać pokarmów obfitujących w tłuszcze zwierzęce: podrobów, tłustych mięs, wędlin i zastąpić je szlachetnymi gatunkami i rybami oraz chudym drobiem. Należy także wiedzieć, że nie sprzyjają zdrowieniu wątroby żółtka jaj. Ponadto tłuszcze pobudzają i drażnią pęcherzyk żółciowy. Trawienie ich odbywa się przy pomocy treści żółciowej w dwunastnicy. Szczególną uwagę powinni zachować chorzy i ozdrowieńcy wirusowego zapalenia wątroby w skrócie WZW, stanów żółtaczkowych, kamicy żółciowej, innych stanów zapalnych wątroby i dróg żółciowych oraz nowotworów, a także z marskością wątroby.

Białka

Dla leczonej wątroby białka są bardzo wskazane. Ze składników zawartych w białkach wątroba pobiera chroniące ją substancje. Białka bowiem chronią komórki wątrobowe przed zwyrodnieniem. Niezwykle istotne są metody przygotowywania z nich potraw. Najkorzystniejsze jest gotowanie w czasie którego przechodzą do wody z mięs, ryb niektóre składniki i są w ten sposób usuwane. Pełnowartościowe białko znajduje się w mięsach, rybach, mleku, serach i jajach. Nie dopuszczalne jest pieczenie, smażenie, duszenie. Na ogół zakłada się, że osoby z chorą wątrobą powinni dziennie przyjmować od 1,5 do 2 g czystego białka na kg należnej masy ciała. Ogół potraw białkowych powinien jednak zawierać jak najmniejszą ilość tłuszczów zwierzęcych. Czyli jemy chudy twaróg, chude gatunki mięs i ryb. Co jeść, a czego unikać? Oto najczęściej zadawane pytanie. Wystarczy spojrzeć na poniższy wykaz, aby szybko i spokojnie wybrać to, co najkorzystniejsze i najzdrowsze dla chorej, uszkodzonej, powracającej do zdrowia wątroby.

Produkty dozwolone w diecie wątrobowej

– Pieczywo: czerstwe białe, sucharki
– Kasze: wszelkie typy i odmiany
– Nabiał: mleko słodkie chude, zsiadłe, jogurt, kefir, chudy twaróg, biały ser twarogowy
– Jajka: białko
– Mięsa, ryby, wędliny: chude gatunki – cielęcina, wołowina, królik, konina, kurczak, indyk, dorsz, płotka, sandacz, karmazyn, chuda szynka, polędwica
– Tłuszcze: świeże masło, słodka śmietanka, oliwa z oliwek, oleje: słonecznikowy, sojowy, kukurydziany
– Warzywa: marchew, buraki, dynia, sałata, szpinak, szparagi, pomidory, kabaczek, pietruszka, bulwy
– Owoce: wszystkie surowe i gotowane, soki owocowe, jabłka pieczone, galaretki, musy, nektary, przeciery
– Cukry: cukier, miód, dżemy, marmolady, konfitury, powidła
– Przyprawy: sól, sok z cytryny, kwasek cytrynowy, skórka cytrynowa, pomarańczowa, koncentrat z róży, pomidorowy, kminek, cynamon, wanilia
– Używki: słaba herbata, słaba kawa z mlekiem

Produkty zabronione w diecie wątrobowej

– Pieczywo: razowe, świeże, francuskie
– Nabiał: sery topione, sery fermentowane, sery żółte, tłuste sery białe i tłusty twaróg, żółtka
– Mięsa – tłuste gatunki: kaczka, gęś, wieprzowina, baranina, łosoś, węgorz, śledź, karp, wędliny i konserwy mięsne, i rybne, parówki, podroby, pasztety
– Tłuszcze: smalec, słonina, łój, boczek, tłuszcz gęsi i kurzy, margaryna twarda, ceres, buliony, rosoły
– Warzywa: kapusty, kalarepa, cebula, rzepa, rzodkiew, kalafior, brukiew, por, ogórki świeże i kiszone, konserwowe, czosnek, grzyby pod każdą postacią
– Owoce: wszelkie niedojrzałe, gruszki, gazowane napoje i soki
– Cukry: czekolady, kakao, cukierki czekoladowe, ciastka, torty, kremy, lody
– Przyprawy: pieprz, musztarda, gorczyca, ocet, papryka, orzechy, migdały, marynaty
– Używki: mocna herbata, mocna kawa, papierosy, alkohol – także piwo

Osoby chore na wątrobę powinny zrezygnować całkowicie z picia kawy prawdziwej. Jest ona wręcz zabójcza dla wątroby.

Cenne uwagi

Istnieje bardzo dużo zaleceń, rad i przykazań dla chorych na wątrobę i drogi żółciowe. Powinno się znać te najistotniejsze. Wymieńmy więc część z nich:

• Posiłki spożywaj częściej, 5 – 7 razy w ciągu dnia, jednak w małych ilościach. Nie przeciążysz wtedy wątroby i całego organizmu.
• Nie dopuszczaj do otyłości i stłuszczenia wątroby.
• Jedzenie i napoje nie powinny być ani zbyt gorące, ani też za zimne.
• Zrezygnuj z zup gotowanych na mięsie. Z powodzeniem możesz je zastąpić wywarami warzywnymi. Są o wiele zdrowsze i smaczniejsze. Nie korzystaj z też bulionów, rosołów w kostkach. Są przeznaczone dla ludzi zdrowych.
• Zupy zaprawiaj łyżką śmietanki lub łyżeczką świeżego masła. Nie używaj zasmażek.
• Do zup dodaj siekaną natkę pietruszki albo rzeżuchę czy też koperek.
• Polecane zupy to: mleczne, krupniki, jarzynowa, barszcze zakwaszane sokiem cytrynowym lub kwaskiem cytrynowym (zabroniony ocet), pomidorowa, owocowe.
• Mięsa najlepsze są gotowane, bitki z drobiu opiekane bez tłuszczu. Pieczenie dozwolone jest jedynie na ruszcie, rożnie, grillu, w piekarniku lub w prodiżu. Korzystnie jest mięsa i ryby owijać w pergamin i piec. Niektórzy używają też folii aluminiowej.
• Potrawy półmięsne gotuj na parze np. ryż wymieszany z gotowanymi jabłkami, zieloną pietruszką i kurczakiem. Używaj też do tego celu inne kasze.
• Do potraw półmięsnych, mięsnych i ryb dodawaj zawsze gotowane warzywa i surówki dokładnie rozdrobnione.
• Nie zapominaj o produktach mlecznych – to wartościowe źródło białka i wapnia.

Przepisy kulinarne

W zależności od stanu zdrowia i kondycji układu pokarmowego, lekarz zaleca choremu na wątrobę stosowanie odpowiedniej diety. W przypadku ostrym – najczęściej dopuszczalne jest picie gorzkiej herbaty. Stopniowo wprowadza się lekkie i łatwo strawne pokarmy. W ostrej diecie wątrobowej będzie to kleik w różnych wersjach. Możemy go przygotować w łatwy sposób.

Kleik z płatków owsianych

10 dag płatków owsianych, około 3 litry wody i sól do smaku. Do gorącej wody wsypujemy płatki, stale mieszając, dopóki się nie zagotują, a następnie gotujemy na małym ogniu, okresowo mieszając je. Po około 45 minutach, gdy kasza jest już dobrze rozklejona przetrzej przez gęste sito i dopraw solą. Gdy lekarz zezwoli możemy dodać odrobinę świeżego masła.

Kleik ryżowy

15 dag ryżu, 3 litry wody, sól do smaku. Przygotowanie – jak wyżej.

Kleik z kaszy manny

10 dag kaszy manny, 3 litry wody i sól do smaku. Przygotowanie jak wyżej. W późniejszym okresie dietę trzeba powoli rozszerzać. Poniżej przedstawiono kilka przepisów na potrawy.

Barszcz zakwas buraczany

Trzy obrane i opłukane buraczki ćwikłowe, ½ litra przegotowanej wody, sól, cukier, kawałek skórki z razowego chleba. Umyte, obrane i opłukane buraki kroimy w plasterki i wkładamy do kamiennego garnka, zalewamy ostudzoną wodą, dodajemy szczyptę soli i cukru, a na wierzch kładziemy skórkę z razowego chleba. Całość nakrywamy poczwórnie złożoną gazą i odstawiamy w ciepłe miejsce w kuchni na około 5 dni. Zbieramy z wierzchu szumowinę i przelewamy do butelek. Możemy dodać trochę kminku. Popijamy taki zakwas codziennie. Namawiamy do picia całą rodzinę.

Surówka warzywna

Jedna główka zielonej sałaty, 10 dag marchwi, 10 dag selera, l jabłko, łyżka pokrojonej drobno natki pietruszki, 2 łyżki oliwy z oliwek, trochę soli i cukru, sok z cytryny. Listki sałaty myjemy, oczyszczamy i odsączamy, kroimy w paski. Seler i marchewkę myjemy, obieramy, płuczemy i ścieramy na grubej tarce, jabłko zaś myjemy, obieramy i kroimy na drobno. Wszystkie warzywa mieszamy z natką pietruszki, dodajemy oliwę z oliwek oraz sól i cukier do smaku, doprawiamy sokiem z cytryny.

Kasza gryczana na sypko

20 dag kaszy gryczanej, białko jaja, jedna łyżeczka masła, sól do smaku. Kaszę odsiewamy, przebieramy i zacieramy białkiem jaja, a następnie rozkładamy cienką warstwą na blasze i suszymy w piekarniku. Dwa razy tyle wody, co kaszy zagotowujemy z dodatkiem soli i masła. Na wrzącą wodę wsypujemy kaszę i zagotujemy. Garnek przykrywamy i wstawiamy do lekko nagrzanego piekarnika. W czasie wypiekania mieszamy lekko widelcem. Po wyjęciu można kasza jest gotowa do jedzenia.

Ryba w pergaminie

50 dag ryby, może być sandacz lub leszcz, sól. Rybę czyścimy i myjemy, z łbów usuwamy oczy, a następnie nacieramy solą, owijamy szczelnie w pergamin i pieczemy w piekarniku.

Cielęcina gotowana

50 dag cielęciny, 30 dag włoszczyzny oraz sól do smaku. Jarzyny myjemy, obieramy i płuczemy, a następnie kroimy w plastry i zalewamy niewielką ilością wrzącej wody, dodajemy sól i gotujemy. Mięso zaś myjemy, kroimy i wkładamy do wrzącego wywaru, po czym gotujemy aż zmięknie. Podajemy z ziemniakami puree.

Ziemniaki puree

60 dag ziemniaków, ½ szklanki mleka, sól, dwie łyżeczki masła, zielona pietruszka lub koperek. Ziemniaki myjemy, obieramy i wrzucamy do wrzącej osolonej wody. Gdy będą miękkie odcedzamy i przepuszczamy przez maszynkę, a następnie dodaj mleko i masło, i dokładnie je mieszamy. Na wierzch sypiemy drobno pokrajaną zieleninę.

Przykładowy menu

I śniadanie: biały ser, czerstwa bułka, masło, herbata, miód.
II śniadanie: dozwolone owoce.
Obiad: zupa koperkowa z ryżem, gotowana cielęcina, ziemniaki, surówka warzywna, kompot z truskawek.
Podwieczorek: pieczone jabłko.
Kolacja: kasza gryczana, zsiadłe mleko, galaretka owocowa.

I śniadanie: szynka gotowana, czerstwe pieczywo, herbata.
II śniadanie: mus jabłkowy.
Obiad: zupa owocowa, ryba pieczona w pergaminie, ziemniaki puree, szpinak, kompot.
Podwieczorek: sok owocowo – jarzynowy wyciskany.
Kolacja: twaróg, czerstwe pieczywo, kawa zbożowa z mlekiem, miód

Likwidowanie wzdęć i zaparć

Niekiedy miewamy kłopoty z wzdęciami, nieprawidłowościami trawienia. W prosty sposób można tym przykrym objawom zapobiec. Do tego celu użyjemy ziół. Wystarczy przyjmować po 1/2 łyżeczki po jedzeniu zmielonego świeżo kminku i majeranku. Majeranek i kminek należy mielić w młynku z osobna. Nie połykamy samego proszku, lecz starannie żujemy i popijamy przegotowaną wodą, a jeszcze lepiej ziołami wątrobowymi, np. z 4 części dziurawca i l części mięty pieprzowej. Nadmiernie tworzące się gazy są niezwykle dokuczliwe, również niekorzystne zarówno dla chorej wątroby, jak i całego przewodu pokarmowego. Przy braku majeranku można spożywać sam kminek – jedną sproszkowaną łyżeczkę. Sposób ten jest także godny polecenia dla osób nie mających problemów z dolegliwościami wątroby, ale stołujących się w barach, lokalach gastronomicznych, także spożywających tłuste i ciężko strawne pokarmy.

Następnym sporym problemem dla chorej wątroby są zaparcia. A niestety, dość często one u takich chorych występują. Nie należy rezygnować z naturalnych sposobów zapobiegających i likwidujących zaparcia. Przede wszystkim powinniśmy jadać owoce i warzywa. Mają one dla nas zbawienne działanie, pomagają w usuwaniu z jelit zalegające masy. Bardzo dobrym naturalnym specyfikiem pochodzenia roślinnego jest granulat Cholegran, który każdy może zażywać 2 – 3 razy dziennie po pół łyżeczki, popijając ciepłym płynem.

W miejsce Cholegranu można używać mieszankę ziołową o nazwie Cholagoga III przy zaparciach. 1 łyżkę mieszanki zalewamy szklanką wrzącej wody i gotujemy pod przykryciem 3 minuty, odstawiamy na 10 – 15 minut i po przecedzeniu pijemy. Nie zalecane jest używanie pojedynczych ziół mających właściwości mocno przeczyszczające np. kory kruszyny, liści senesu. Korzystniejsze będą mieszanki ziół o wielokierunkowym, dobroczynnym działaniu.







Źródło: Poradnik uzdrawiacza – Marek Mróz

Ten artykuł znaleziono w wyszukiwarce Google m.in. poprzez poniższe frazy kluczowe:

  • barszcz bialy a watroba
  • czy ogórki kiszone szkodzą wątrobie
  • czy ogórki szkodzą wątrobie
  • Kiszonki przy chorej wątrobie
  • Ogórki a wątroba
  • Ogórki kiszone a wątroba
  • ogorki kiszone przy stluszczeniu watroby
  • raphacholin stłuszczenia wątroby
  • Sok z kiszonych ogórków a wątroba
  • stluszczenie a kiszonki

Samoodmładzanie poprzez odżywianie




W procesie samoodmładzania naszego organizmu niezwykle istotne jest to co spożywamy na co dzień. Należałoby tutaj na wstępie zauważyć, że natura zadbała o wszystko co niezbędne dla człowieka. Jednak ciągle o wielu ważnych sprawach nie wiemy, ponieważ są one nie odkryte jeszcze przed nami. Osoby, którzy wiedzą na ten temat więcej od innych – nie zawsze chcą dzielić się wiadomościami z innymi ludźmi.

Jeszcze do niedawna ezoteryka czyli wiedza tajemna była raczej mało rozpowszechniona. O wielu sprawach powinniśmy wiedzieć, choćby po to, abyśmy mogli żyć zgodnie z prawami natury, które powinny być znane od dzieciństwa do starości w celu ich przestrzegania. Zdrowie człowieka jest i powinno być najważniejsze w całym jego życiu.

W znacznym stopniu zdrowie zależy od odżywiania się. Żeby dobrze się odżywiać potrzebujemy czasu na przygotowanie się – zarówno do posiłku, jak i samego posiłku. W młodości gonimy za pieniędzmi, za karierą, nie oszczędzamy zdrowia i zdrowe odżywianie zupełnie nas nie obchodzi. Wpadamy do baru, restauracji, czy w domu, zjadamy co się nawinie i z powrotem do pracy. Mając lat trzydzieści czujemy się zmęczeni życiem, bo niestety w ogóle o siebie nie dbaliśmy. Dlatego należy zawczasu pomyśleć o samoodmładzaniu poprzez jedną z metod, jaką jest odżywianie. Każdy posiłek powinniśmy jeść ze smakiem.

Zadbaj o siebie

Jeśli masz zamiar być zdrowy i długo żyć należy samemu o siebie zadbać. Jeśli nękają cię choroby to znaczy, że nie odżywiasz się tak jak pragnie tego twój organizm. Większość chorób ma swoją przyczynę i w dużej mierze zależy od spożywanych posiłków. Najlepiej jeść produkty z tego rejonu w którym żyjemy. Najlepiej samo odmładzanie rozpocząć od 33 roku życia. Wiele ludzi czuje strach przed starością, więc tym bardziej powinni zacząć samoodmładzanie, tj. wziąć odpowiedzialność za to co jedzą. W ostatnich latach temat samoodmładzania poruszany jest dość często – jednak nikt nie mówi konkretnie jak to zrobić. W tym artykule poznasz przepisy, które trzeba wypróbować, odpowiednio przyrządzić posiłki i spożywać je ze smakiem.

Danie odmładzające nr 1

l. Dojrzały ogórek.
2. Pokrojone jabłko.
3. 4 listki winorośli – drobno posiekać.
4. 10 łodyg górnych hyzopu lekarskiego – posiekać i obciąć od góry 2,5 cm.
5. Dodać miąższ z gruszki lub brzoskwini.
6. 100 g wina z winogron.
7. 50 gram miodu świeżego i wielokwiatowego.

Wszystkie składniki mieszamy ze sobą. Kierowcy niestety muszą zrezygnować z wina. Jest to przepis astrologiczny z południowej Grecji. Sałatkę tą stosują w swoim jadłospisie greccy wieśniacy, którzy żyją długo i dobrze wyglądają i dobrze się czują w podeszłym i starczym wieku. Aktualnie wszystkie składniki można zdobyć u nas. Hyzop jest do kupienia w sklepach nasiennych. Wiele osób uważa hyzop lekarski za chwast, tymczasem kiedyś tę roślinę siali duchowni i chłopi. Hyzop to roślina, która oczyszcza organizm, pobudza wydzielanie i prawidłową pracę żołądka. Liście winorośli wzmacniają serce i usprawniają oczyszczanie jelit. Jabłka i gruszki to witaminy. Ogórek pozytywnie działa na żołądek, serce i nerki, jak również skórę. Wszystkie rośliny muszą być dojrzałe.

Danie odmładzające nr 2

Herbata z mięty pieprzowej, herbata z szałwii

W zwyczaju mamy picie herbat indyjskich, chińskich, cejlońskich, indonezyjskich czy gruzińskich. Jednak do prawidłowej pracy żołądka jest potrzebna mięta pieprzowa. Często można spotkać ludzi spoconych. Powodem bywa zła praca nerek. Herbata z szałwii pozytywnie działa na nerki, dziąsła, zęby, gardło i drogi oddechowe. Wystarczy parę razy w tygodniu wypić tę herbatę i organizm zaczyna funkcjonować prawidłowo.

Danie odmładzające nr 3

Potrawy bezmięsne

Pożywienie mięsne, które jemy na co dzień odkłada tłuszcze w naszych żyłach, które następnie są nimi zanieczyszczone. Dlatego należy oczyszczać żyły z zalegających tłuszczów i cholesterolu, który może być zbyt wysoki. U nas dawno zarzucono coś takiego jak post. Nie rozumiejąc istoty sprawy uznano w poprzednim systemie poszczenie za coś niewłaściwego, bo zalecały to religie. Lenin uznał religię za opium dla ludu. Okazuje się, że opium to z jednej strony narkotyk, ale z drugiej jest lekarstwem, które podaje się choremu po operacji, np. na hemoroidy.

Islamiści uznają 40 dni w Ramadanie. Tyle dni postu przywraca im wspaniałe samopoczucie i odpowiednią sprawność organizmu. W Ramadanie muzułmanie nie tylko nie spożywają mięsa, ale nie piją alkoholu. Dlatego najczęściej są zdrowsi od chrześcijan. Jeśli nie chce się chorować dzisiaj na choroby cywilizacyjne należy wiedzieć jak się ochronić przed nimi.

Danie odmładzające nr 4

Owcze i kozie mleko oraz przetwory z nich

Kozie mleko zapobiega alergii i jest bardzo zdrowe dla organizmu, o tym większość z nas wie. Natomiast o owczym mleku mówi się i pisze mało. Niewybaczalny błąd. Powinniśmy wiedzieć, że owcze mleko nie tylko odmładza organizm człowieka, ale zapobiega nowotworom. Wypicie dwóch szklanek owczego mleka dziennie i systematycznie na pewno zapobiega rozwojowi choroby w naszym organizmie. O tym się nie mówi. Wyroby takie jak ser owczy czy bryndza nie są powszechne w naszym społeczeństwie, jednak są to potrawy niezwykle zdrowe i korzystne dla naszego organizmu. Nie czekajmy biernie na chorobę zapobiegajmy jej korzystając z przetworów z owczego mleka. Pijąc owcze ciepłe mleko odmładzamy komórki somatyczne i zapobiegamy zachorowaniom.

Danie odmładzające nr 5

Eliksir młodości

Przed wieloma wiekami mnisi tybetańscy zauważyli, że taka roślina jak czosnek ma właściwości super odmładzające. Kilka lat temu osobiście testowałem to na swojej rodzinie. Mimo podeszłego wieku osoby spożywające preparat czosnkowy czuły się dobrze i były pełne sił. Eliksir młodości do odżywiania komórek somatycznych zrobiony jest następująco:

250 g czosnku wyciśnięte do słoika z białym wytrawnym winem z winogron
100 g świeżego miodku wielokwiatowego
50 g soku z cebuli
250 g aloesu 3.5 rocznego zmielonego w maszynce do mięsa

Po 14 dniach przechowywania w ciemnym miejscu, odcedza się zawartość i eliksir gotowy. Ten preparat może być także lekarstwem na wiele chorób, które nas gnębią. Nikomu nie zaszkodzi, a pomóc może.

Danie odmładzające nr 6

Kapusta z sałatą zagotowana daje wspaniały efekt. Odmładza. Jeszcze lepszy efekt jest, gdy jemy te warzywa na surowo.







Źródło: Poradnik uzdrawiacza – Michał Palij